Het idee van een frisse start van een eerste date is vaak erg aanlokkelijk: je kan dan je oude pijn en frustraties loslaten, en het geleerde meenemen. Hoe ouder je wordt, hoe beter je jezelf leert kennen, en hoe meer je leert over het hebben van een relatie dan op je eerste afspraakje. Wetende wat je nu weet, hoe zou je je dan gedragen op je eerste date met je huidige partner?
Liever en vriendelijker op een eerste date?
Mogelijk zou je vriendelijker en aardiger zijn tegen je date, dan je nu in het dagelijks leven naar je partner bent. Meer lachen om de grapjes van de ander? Meer je best doen voor je uiterlijk? Of juist de meest charmante kant van jezelf laten zien, en aandachtig luisteren naar zijn/haar mening en visie. Gebiologeerd zijn door de trekjes en bewegingen van de ander, hoe hij/zij zijn verhaal vertelt. Kortom, je zou er dan werkelijk zijn. Mindfulle aandacht hebben voor je partner. Dat is ook nu zo belangrijk.
Je zou wellicht meer aspecten van jezelf toelichten, of ervoor waarschuwen.. Je zou de verwachtingen over jezelf meer managen en uitleggen waarin je ongelooflijk moeilijk kan zijn. Om hiermee teleurstellingen en irritaties te voorkomen. Wellicht zou je andere vragen stellen aan je partner om zo sneller tot de kern te komen. Bijvoorbeeld vragen over zijn/haar jeugd en de weerstanden en complexiteiten. Zaken waarvan je nu pas weet, hoe erg bepalend die zijn geweest voor het huidige gedrag.
Hoe kan dit inzicht je nu helpen?
De eerste date is een gedachte-experiment om weer vers en fris naar je partner te kijken, om je partner weer te waarderen. Om je ogen weer te openen en je partner echt te zien. Ga weer echt naar je partner kijken. Zie hem. Zie haar. Zie de ander.
ps wat is de achtergrond van deze blog? Aan mijn voordeur hangt momenteel een bord met de vraag: Wat zou je doen als je nu de eerste date zou hebben met je huidige partner? Hiermee wil ik de wandelaars in mijn straat stimuleren om de dialoog met elkaar aan te gaan en de verbinding met hun partner te versterken.